Impressie van een deelnemer
Tegen kwart voor zes stappen we in de auto op weg naar de MAP. Het is nog rustig op de weg alleen staat bij Wirdum een boerderij in licht laaie, de hulpdiensten kunnen vanwege het vroege uur ongestoord hun werk doen. De GPS stuurt ons deze keer via Tjalleberd in plaats van Tijnje. We worden vriendelijk gewezen op een nog vrije parkeerplek dicht bij de verzamelplaats.
Tegen kwart voor zes stappen we in de auto op weg naar de MAP. Het is nog rustig op de weg alleen staat bij Wirdum een boerderij in licht laaie, de hulpdiensten kunnen vanwege het vroege uur ongestoord hun werk doen. De GPS stuurt ons deze keer via Tjalleberd in plaats van Tijnje. We worden vriendelijk gewezen op een nog vrije parkeerplek dicht bij de verzamelplaats.
Na administratie en keurmeester nog een bak koffie om vervolgens snel aan te sluiten bij de laatst vertrekkende deelnemers en een verbaasde Henk Hoogenkamp achter te laten die net klaar stond om zijn openingsspeech te houden.
Het is droog weer en we komen aan bij het meertje voor Sjoukjes en Gudruns eerste proef. Het wateroppervlak is als een spiegel en B1 is mede daardoor voor de meeste deelnemers niet moeilijk; een markeer van een gans geschoten en geworpen vanuit een bootje en een zoekapport van een fazant op links.
Op naar de tweede proef (A1) waar eerste deelnemer Annelies haar hond de loper (gans) en de verleiding (eend) net binnen heeft gehaald. We hebben even tijd om van het landschap in de opkomende nevel (It wurdt dizich) te genieten. Het zicht voor de proef blijft goed genoeg en fotografe Nynke maakt dankbaar van de mogelijkheid gebruik om een aantal mooie sfeerbeelden te schieten. Gudrun begint rommelig aan de sleep maar de gans komt vlot binnen. Bij de eend heeft ze de gebruikelijke haast, pakt de eend op bij de kop maar de eend blijft gelukkig heel.
Aangekomen bij de laatste proef van de morgen B2 kunnen Sjoukje en Gudrun gelijk aan de slag. Wild is vlot binnen, helaas laat Gudrun de gans vallen wat ze beter had kunnen doen op de A2 proef.
In de pauze lopen we alvast naar de B4 proef aan de meertje waar we zien dat de wind grip heeft gekregen op het water. Wanneer de eend vanuit het bootje wordt geworpen drijft de eend af akelig dicht langs het riet. De proef wordt zelfs voor de A-honden erg lastig en de keurmeester besluit om de proef aan te passen. Het blijft voor Gudrun een pittige
proef, loopt om, herinnert zich de route naar de fazant van ’s-morgens, wordt teruggefloten, besluit dan maar de kortste route door de boot te nemen. De helpers hadden niet op passanten gerekend. Na de eend komt het konijn snel binnen
De volgende proef A2 bestaat uit een sleep van een gans met op de terugweg een markeer van een kraai vanuit een hutje. Meinte doet met zijn hond – de latere winnaars – even voor hoe het moet. Gudrun zit redelijk vlot op de sleep, turbo komt bij, verdwijnt in het bos, komt terug met gans. Normaal komt ze in rechte lijn terug naar Sjoukje, maar nu over de sleep en even later stokt het. Dit klopt niet; ze heeft een vleugel voor de ogen en is het spoor bijster. Het wordt een lange route en de tijd is om.
Naar de laatste proef, naar B5 is het een eindje lopen, maar is goed om te herpakken. Deze proef met een dubbele markeer aan de andere kant van een brede sloot van een eend en een gans wordt Gudruns beste proef. Op de heenreis slaat ze eerste meter water over, op de terugweg met de gans probeert ze dit ook, beide verdwijnen even onder water, maar gans komt vlot binnen, de eend ook.
Terug op de verzamelplaats is het tijd voor een natje en een droogje en de dag na te lopen, te delen met anderen en voor sommigen om hun kansen op Nimrod deelname na te gaan. Annelies met haar Ierse waterspaniel hebben hun tweede MAP-A gehaald en mogen deelnemen. Anderen zien hun kansen stijgen.
Organisatie en anderen bedankt voor de prima verzorgde dag!